در همین رابطه باید توجه کنیم که یکی از نکات مهم برای بررسی وضعیت آینده صنعت فولاد در استان خوزستان به سرمایهگذاریهای آتی در «شرکت فولاد اکسین» و عملکرد واقعی «گروه ملی صنعتی فولاد ایران» بازمیگردد.
بی تردید توجه به زنجیره تولید کارخانه فولاد اکسین و نیاز ضروری این کارخانه مهم به احداث زنجیره «فولادسازی» می تواند به آینده اشتغال در خوزستان، شرایط قابل اطمینانی ایجاد نماید .
در همین رابطه اگر توجه کنیم که ۴۰ درصد سهام شرکت فولاد اکسین در مالکیت گروه ملی صنعتی فولاد ایران است درمی یابیم که به صورت غیر مستقیم آینده آن کارخانه فولادی نیز می تواند به آینده شرکت فولاد اکسین گره بخورد.
بنابراین در حال حاضر که شرکت فولاد اکسین بر روی ریل سودآوری قرارگرفته، نمی بایستی سهم سود حاصله در سال ۱۳۹۸ (معادل ۲۰۰ میلیارد تومان) و سهم سود حاصله در ۸ ماهه اول سال ۱۳۹۹(بیش از ۴۵۰ میلیارد تومان) را از چرخه سرمایه گذاری فولاد اکسین خارج نمود و آن را به عنوان دست مایه و توانایی مدیریت فعلی گروه ملی در تراز تلفیقی این مجموعه تلقی کرد و یا آن را بوسیله مدیریت گروه ملی هزینه نمود.
باید توجه داشت این میزان سود حاصله بایستی پشتوانه ای برای تحکیم سرمایه و آینده شرکت فولاد اکسین باشد وگرنه این شرکت از محل دیگری مسیری برای توسعه سرمایه گذاری نمیتواند تعریف نموده و آینده تامین مواد اولیه آن هم به زیر سوال می رود.
عدم توجه به این نکته می تواند عواقب جبران ناپذیری برای آینده شرکت فولاد اکسین داشته باشد زیرا هر ساله به میزان استهلاک کارخانه یاد شده ،افزوده خواهد شد و طبیعتاً می بایستی قبل از اینکه میزان استهلاک زیاد شود، حلقه های متصل به زنجیره تولید فولاد اکسین، نصب و مورد بهره برداری قرار گیرند.
باید توجه داشت که مدیریت گروه ملی می بایستی اینک کارنامه عملیاتی خود را با دریافت مقادیر قابل توجهی شمش فولادی از شرکت فولاد خوزستان (و از کانال غیررقابتی در بورس کالا وبا واسطه و تضمین استاندار خوزستان) در چرخه تولید را به صورت علنی برای افکار عمومی توضیح دهد و نباید سهم سود در فولاد اکسین که نتیجه عملکرد دیگران است را به کارنامه خویش یدک نماید.
در همین رابطه استانداری خوزستان و همچنین سهامدار عمده گروه ملی(بانک ملی) می بایستی با توجه به شرایط ویژه مجموعه یاد شده و مشکلات تامین بودجه آن از مدیریت فعلی به صورت روزانه و هفتگی و ماهیانه گزارش کار بگیرند و حتی به گزارشات انعکاس یافته«رسمی» نباید متکی بود بلکه راسا در آن کارخانه نماینده ای داشته و روند واقعی تولید و میزان آن را چک و کنترل نمایند.
در همین رابطه گزارشات دیگری در مورد وضعیت گروه ملی صنعتی فولاد ایران وجود دارد که انشالله در آینده با اعداد و ارقام به نظر افکار عمومی خواهد رسید.
منبع:اقتصاد بومی